The world belongs to God
Th
e earth and all its people
How good and lovely it is
To live together in unity
Love and faith come together
Justice and peace join hands
Song “The Lords my shepherd”
https://youtu.be/-eIQQayhpak
Let us in silence remember our faults and failings
Christ have mercy on us, and deliver us from our sins and may we amend our lives
Amen.
We say the Lords Prayer in our own language
Luke 15v1-10
The scene begins with Jesus sitting with the tax collectors and sinners for which he was being criticised. They were gathering around him. The Pharisees were muttering and complaining. “He associates with sinners”. When’s the last time you were criticised for mixing with sinners?! They referred to Jesus as This man! Contemptuous! Pharisees were forbidden to eat with sinners so their socialising must have been limited!
Jesus did not spend time with religious people but ordinary people, common people, the working class! These people did not go to the synagogue on a Sabbath. They were unclean. He is telling a story about their working lives. Shepherds.
100 sheep was the normal size for a flock. The shepherd in the story leaves 99 well behaved docile sheep to follow the naughty one who has wandered off. What kind of a shepherd do we have here? We would sack him! He continues the search until he finds the lost sheep. Once finding her he lays the sheep on his shoulders and plans a party with his friends. God rejoices over the lost being found.
All of Luke 15 concerns finding lost things. Lost sheep, lost coins, and celebration over one sinner who repents — Jesus' stories are in response to criticism that he receives that "sinners" and shares meals with them. The tax collectors and sinners were detested by respectable people with good reason. The Roman authorities contracted out collection of taxes; how a tax collector got the money was up to him. Usury, fraud and excessive profits were common. Tax collectors worked for tax farmers, who were usually foreigners. As such, they were ritually unclean. Nevertheless, Jesus attracts them. Jesus' contemporaries were staggered by the fact that he shared food with sinners. What would be the equivalent today? Pharisees of course were forbidden to eat with sinners and shepherds were such people.
We move on to the next story keeping in our minds the word "lost". The lost coin in the story is equivalent to the cost of a sheep- it is the woman's life savings. It was a coin that women saved to put on some sort of headband during their marriage ceremony. Once they collected 10, they could be married "properly." So they saved and collected these coins because their identity in first century Palestinian society was entwined with married status. This woman lives in a poor house with a low door and no windows. She has to light a lamp to see to sweep. She searches carefully until she finds it. And on finding it, she plans a party to celebrate with her neighbours. God rejoices at the lost being found. The Pharisees would find God symbolized by a woman as outrageous, and first-century shepherds were considered lawless and dishonest. Would a shepherd really care about one sheep out of 100? But God is like that.
Jesus has chosen two examples of people who were outcasts, shepherds and women. And it is one thing to lose someone or something. It is quite another thing to know yourself as lost and needing to be found. The church should be a great lost and found department. Jesus is on a search-and-rescue mission. The main requirement for being found by Jesus is to be lost. Who are the lost in our society?
We find the word repentance only on Jesus's lips in Luke 15v7. In Aramaic it means returned to a rational state of mind. Luke’s stories of Jesus find us returning again and again to those who have a change of heart; the tax collector who stops cheating, the rich man who stops coveting, the conceited man who becomes humble.
Many of us live in countries that have lost their way too. As Christians we have to show the way back home. Amen
https://youtu.be/3rT8Re1EIQc
The blessing of God be upon you
On those you love and those you meet
This day and forevermore. Amen
世界属于上帝
地球和其上的万民
多么美好可爱
团结一致地生活
爱与信相辅相成
正义与和平携手共进
诗歌“主是我的牧者”
https://youtu.be/-eIQQayhpak
让我们默默地记念我们的过错和不足
愿基督怜悯我们，救我们脱离罪恶，愿我们改过自新
阿们。
我们用自己的语言诵念主祷文
路加福音 15:1-10
场景开始于耶稣与税吏和罪人坐在一起，为此他受到了批评。他们聚集在他周围。法利赛人窃窃私语，抱怨道：“他与罪人交往。” 你上次因为与罪人交往而受到批评是什么时候？！他们称耶稣为“这个人！轻蔑的人！”法利赛人被禁止与罪人一起吃饭，所以他们的社交活动一定很有限！
耶稣没有花时间与宗教人士相处，而是与普通人、平民、工人阶级相处！这些人在安息日不去会堂。他们不洁净。耶稣讲述的是一个关于他们劳动生活的故事。牧羊人。
100只羊是羊群的正常规模。故事中的牧羊人留下了99只乖巧温顺的羊，去追那只走失的顽皮羊。我们这里有一个什么样的牧羊人？我们会解雇他！他继续寻找，直到找到那只迷失的羊。找到后，他把羊扛在肩上，计划与朋友们一起聚会。上帝为迷失的羊被找到而欢喜。
路加福音第十五章全章都与寻找丢失的物品有关。迷失的羊、丢失的钱币，以及为一个悔改的罪人庆祝——耶稣的故事是为了回应那些批评他接待“罪人”并与他们分享食物的批评。税吏和罪人被有地位的人憎恶，这是有原因的。罗马当局将税收承包出去；税吏如何获得税收完全取决于他自己。高利贷、欺诈和暴利盛行。税吏为税吏工作，而税吏通常是外国人。因此，他们在礼仪上是不洁净的。然而，耶稣却吸引了他们。耶稣的同时代人对他与罪人分享食物的事实感到震惊。今天的情况又如何呢？法利赛人当然被禁止与罪人一起吃饭，而牧羊人就是这样的人。
我们继续讲下一个故事，记住“迷失”这个词。故事中丢失的钱币相当于一只羊的价格——这是女人一生的积蓄。这是女人们攒起来的硬币，用来在婚礼上戴在头巾上。一旦攒够十枚，她们就可以“正式”结婚了。她们之所以攒钱攒钱，是因为在公元一世纪的巴勒斯坦社会，她们的身份与婚姻状况息息相关。这位妇女住在一栋简陋的房子里，门很矮，没有窗户。她必须点灯才能看清东西。她小心翼翼地寻找，直到找到它。找到之后，她计划与邻居们一起庆祝。上帝为失而复得的羊而欢欣鼓舞。法利赛人会觉得用女人来象征上帝是可恶的，而公元一世纪的牧羊人则被认为是不守律法、不诚实的。牧羊人真的会在乎一百只羊中的一只吗？但上帝就是这样。
耶稣选择了两个被遗弃的人的例子：牧羊人和妇女。失去某人或某物是一回事，而知道自己迷失了方向，需要被找到则是另一回事。教会应该成为一个重要的失物招领部门。耶稣正在执行搜救任务。被耶稣找到的主要条件是迷失。在我们的社会中，谁是迷失的人？
我们只在路加福音15章7节的耶稣口中看到“悔改”这个词。在亚拉姆语中，它的意思是回归理性。路加福音中关于耶稣的故事让我们一次又一次地回到那些改变心意的人身边：不再欺骗的税吏，不再贪婪的富人，变得谦卑的自高自大的人。
我们许多人也生活在迷失方向的国家。作为基督徒，我们必须指引回家的路。阿门
歌曲“我是谁”
https://youtu.be/3rT8Re1EIQc
愿上帝赐福于你
赐福于你所爱的人和你所遇见的人
从今时直到永远。阿门
O mundo pertence a Deus
A terra e todos os seus habitantes
Como é bom e amável
Viver juntos em unidade
Amor e fé se unem
Justiça e paz se unem
Cântico "O Senhor é meu pastor"
https://youtu.be/-eIQQayhpak
Lembremo-nos em silêncio de nossas faltas e falhas
Cristo, tende misericórdia de nós, livra-nos dos nossos pecados e que possamos corrigir nossas vidas
Amém.
Rezamos a Oração do Senhor em nossa própria língua
Lucas 15:1-10
A cena começa com Jesus sentado com os publicanos e pecadores pelos quais estava sendo criticado. Eles estavam reunidos ao seu redor. Os fariseus murmuravam e reclamavam. "Ele se associa com pecadores". Quando foi a última vez que você foi criticado por se misturar com pecadores?! Eles se referiam a Jesus como Este homem! Que desprezo! Os fariseus eram proibidos de comer com pecadores, então sua socialização deve ter sido limitada!
Jesus não passava tempo com pessoas religiosas, mas com pessoas comuns, pessoas comuns, a classe trabalhadora! Essas pessoas não iam à sinagoga aos sábados. Elas eram impuras. Ele está contando uma história sobre suas vidas profissionais. Pastores.
Cem ovelhas eram o tamanho normal de um rebanho. O pastor da história deixa 99 ovelhas dóceis e bem-comportadas para seguir a ovelha desobediente que se perdeu. Que tipo de pastor temos aqui? Nós o despediríamos! Ele continua a busca até encontrar a ovelha perdida. Ao encontrá-la, coloca a ovelha nos ombros e planeja uma festa com seus amigos. Deus se alegra quando a ovelha perdida é encontrada.
Todo Lucas 15 trata de encontrar coisas perdidas. Ovelhas perdidas, moedas perdidas e celebração por um pecador que se arrepende — as histórias de Jesus são uma resposta às críticas que ele recebe sobre os "pecadores" e compartilha refeições com eles. Os cobradores de impostos e pecadores eram detestados por pessoas respeitáveis com razão. As autoridades romanas terceirizavam a coleta de impostos; Como um cobrador de impostos conseguia o dinheiro dependia dele. Usura, fraude e lucros excessivos eram comuns. Os cobradores de impostos trabalhavam para os cobradores de impostos, que geralmente eram estrangeiros. Como tal, eram ritualmente impuros. Mesmo assim, Jesus os atrai. Os contemporâneos de Jesus ficaram perplexos com o fato de ele compartilhar comida com pecadores. Qual seria o equivalente hoje? Os fariseus, é claro, eram proibidos de comer com pecadores, e os pastores eram essas pessoas.
Passamos para a próxima história, mantendo em mente a palavra "perdida". A moeda perdida na história equivale ao custo de uma ovelha – são as economias de uma vida inteira da mulher. Era uma moeda que as mulheres guardavam para colocar uma espécie de tiara durante a cerimônia de casamento. Depois de juntarem 10, podiam se casar "corretamente". Então, elas guardavam e guardavam essas moedas porque sua identidade na sociedade palestina do primeiro século estava entrelaçada com o estado civil. Esta mulher mora em uma casa pobre com uma porta baixa e sem janelas. Ela precisa acender uma lâmpada para enxergar e varrer. Ela procura cuidadosamente até encontrá-la. E ao encontrá-lo, ela planeja uma festa para celebrar com seus vizinhos. Deus se alegra quando os perdidos são encontrados. Os fariseus achavam Deus simbolizado por uma mulher um absurdo, e os pastores do primeiro século eram considerados sem lei e desonestos. Um pastor realmente se importaria com uma ovelha entre 100? Mas Deus é assim.
Jesus escolheu dois exemplos de pessoas que foram rejeitadas: pastores e mulheres. E uma coisa é perder alguém ou algo. Outra coisa é se reconhecer como perdido e precisar ser encontrado. A igreja deve ser um grande departamento de achados e perdidos. Jesus está em uma missão de busca e resgate. O principal requisito para ser encontrado por Jesus é estar perdido. Quem são os perdidos em nossa sociedade?
Encontramos a palavra arrependimento apenas nos lábios de Jesus em Lucas 15:7. Em aramaico, significa retornar a um estado mental racional. As histórias de Lucas sobre Jesus nos mostram retornando repetidamente àqueles que mudaram de ideia; O cobrador de impostos que para de sonegar, o rico que para de cobiçar, o vaidoso que se torna humilde.
Muitos de nós vivemos em países que também se perderam. Como cristãos, temos que mostrar o caminho de volta para casa. Amém.
Música "Quem sou eu"
https://youtu.be/3rT8Re1EIQc
A bênção de Deus esteja com você
Sobre aqueles que você ama e aqueles que você encontra
Hoje e para sempre. Amém.
جهان متعلق به خداست
زمین و همه مردم آن
چه خوب و دوستداشتنی است
زندگی در وحدت با هم
عشق و ایمان به هم میرسند
عدالت و صلح دست در دست هم میدهند
سرود «خداوندان، شبان من»
https://youtu.be/-eIQQayhpak
بیایید در سکوت، خطاها و شکستهای خود را به یاد آوریم
مسیح بر ما رحم کند و ما را از گناهانمان رهایی بخشد و باشد که زندگیهایمان را اصلاح کنیم
آمین.
ما دعای ربانی را به زبان خودمان میخوانیم
لوقا ۱۵ آیات ۱-۱۰
صحنه با نشستن عیسی در کنار باجگیران و گناهکارانی که به خاطر آنها مورد انتقاد قرار میگرفتند، آغاز میشود. آنها دور او جمع شده بودند. فریسیان غرغر میکردند و شکایت میکردند. «او با گناهکاران معاشرت میکند». آخرین باری که به خاطر معاشرت با گناهکاران مورد انتقاد قرار گرفتید، کی بود؟! آنها به عیسی به عنوان این مرد! تحقیرآمیز اشاره میکردند! فریسیان از غذا خوردن با گناهکاران منع شده بودند، بنابراین معاشرت آنها باید محدود بوده باشد!
عیسی با افراد مذهبی وقت نمیگذراند، بلکه با مردم عادی، مردم عادی، طبقه کارگر وقت میگذراند! این افراد در روز سبت به کنیسه نمیرفتند. آنها نجس بودند. او داستانی درباره زندگی کاری آنها تعریف میکند. چوپانان.
۱۰۰ گوسفند اندازه معمول یک گله بود. چوپان داستان، ۹۹ گوسفند مطیع و خوشرفتار را رها میکند تا به دنبال چوپان شیطانصفتی که سرگردان شده است، بروند. اینجا چه چوپانی داریم؟ ما او را اخراج میکردیم! او به جستجو ادامه میدهد تا گوسفند گمشده را پیدا کند. وقتی او را پیدا کرد، گوسفند را روی شانههایش میگذارد و با دوستانش مهمانی ترتیب میدهد. خدا از پیدا شدن گمشده خوشحال میشود.
تمام لوقا ۱۵ مربوط به پیدا شدن چیزهای گمشده است. گوسفندان گمشده، سکههای گمشده و جشن گرفتن برای یک گناهکار که توبه میکند - داستانهای عیسی در پاسخ به انتقاداتی است که او آن "گناهکاران" را میپذیرد و با آنها غذا میخورد. افراد محترم به دلایل موجه از جمعکنندگان مالیات و گناهکاران متنفر بودند. مقامات رومی جمعآوری مالیات را به پیمانکاران واگذار میکردند؛ اینکه یک جمعکننده مالیات چگونه پول را دریافت میکرد، به خودش بستگی داشت. ربا، کلاهبرداری و سودهای گزاف رایج بود. جمعکنندگان مالیات برای کشاورزان مالیاتی کار میکردند که معمولاً خارجی بودند. به همین دلیل، آنها از نظر آیینی نجس بودند. با این وجود، عیسی آنها را جذب میکرد. معاصران عیسی از این واقعیت که او با گناهکاران غذا میخورد، مبهوت بودند. معادل امروزی آن چیست؟ فریسیان البته از غذا خوردن با گناهکاران منع شده بودند و چوپانان چنین افرادی بودند.
ما با در نظر گرفتن کلمه "گم شده" به داستان بعدی میرویم. سکه گمشده در داستان معادل قیمت یک گوسفند است - این پسانداز زندگی زن است. این سکهای بود که زنان برای بستن نوعی پیشانیبند در مراسم ازدواج خود پسانداز میکردند. پس از جمعآوری 10 سکه، میتوانستند "به درستی" ازدواج کنند. بنابراین آنها این سکهها را پسانداز و جمعآوری میکردند زیرا هویت آنها در جامعه فلسطین قرن اول با وضعیت تأهل گره خورده بود. این زن در خانهای فقیرانه با دری کوتاه و بدون پنجره زندگی میکند. او باید چراغی روشن کند تا ببیند و جارو کند. او با دقت جستجو میکند تا آن را پیدا کند. و پس از یافتن آن، مهمانیای را برای جشن گرفتن با همسایگانش برنامهریزی میکند. خدا از پیدا شدن گمشده شاد میشود. فریسیان، خدا را که توسط یک زن نمادپردازی شده بود، ظالمانه میدانستند و چوپانان قرن اول بیقانون و نادرست تلقی میشدند. آیا یک چوپان واقعاً به یک گوسفند از ۱۰۰ گوسفند اهمیت میدهد؟ اما خدا اینگونه است.
عیسی دو نمونه از افرادی را که طرد شده بودند، چوپانان و زنان، انتخاب کرده است. و گم کردن کسی یا چیزی یک چیز است. اینکه خود را گم شده و نیاز به پیدا شدن داشته باشید، چیز کاملاً دیگری است. کلیسا باید یک بخش بزرگ گم شده و پیدا شده باشد. عیسی در یک مأموریت جستجو و نجات است. شرط اصلی پیدا شدن توسط عیسی، گم شدن است. گم شدگان در جامعه ما چه کسانی هستند؟
کلمه توبه را فقط در لوقا ۱۵:۷ بر لبان عیسی مییابیم. در زبان آرامی به معنای بازگشت به حالت عقلانی ذهن است. داستانهای لوقا از عیسی مسیح، ما را بارها و بارها به سوی کسانی که قلبشان تغییر کرده است، بازمیگرداند؛ به سوی مالیاتگیری که از کلاهبرداری دست میکشد، به سوی ثروتمندی که از طمع دست میکشد، به سوی متکبری که فروتن میشود.
بسیاری از ما در کشورهایی زندگی میکنیم که راه خود را گم کردهاند. ما به عنوان مسیحی باید راه بازگشت به خانه را نشان دهیم. آمین
سرود «من کیستم»
https://youtu.be/3rT8Re1EIQc
برکت خدا بر شما باد
بر کسانی که دوستشان دارید و کسانی که ملاقات میکنید
امروز و تا ابد. آمین
