Saturday, 20 July 2024

Service 21st July 2024, Pentecost 9, Mark 6v30-56, 五旬節 9 2024, کاست 9 2024، مرقس



We are wayfarers, following your paths
Pilgrims on the way to the end of the age
We are travellers on the road to freedom
A community of love
With good news for all we meet
Jesus says 
Behold I am with you
 
Song “Ubi Caritas” https://youtu.be/z9zvDBPkgOk?feature=shared

God of love and forgiveness
Save us by your tenderness
From each deed that is destructive
From careless thinking
From words that hurt
Save us by your love and forgiveness. In Jesus Name we pray. Amen
 
We say the Lords Prayer in our own language
 
Reading Mark6v30-56
 
Reflection
 
Most of the significant meals I’ve had have been in unusual circumstances. When I was in Leipzig in 1990 I was invited to the flat of a Russian woman teaching in the city. As I crossed the city early in the morning, I was confronted by gangs in black shirts, mimicking fascists and made my way hurriedly to an enormous area of large tower blocks row on row. I was received by my host who lived in a tiny two room flat and asked if I wanted a shower. I was somewhat taken aback at this, but it was dry and dusty. I was given fresh fruits, sliced, a luxury then and enjoyed a level of hospitality second to none. Meals are made special by how they are made and who we share them with. Its no accident that many of the stories in the gospels are set in the context of meals and middle Eastern hospitality. 
 
The feeding of the 5,000 is told against the backdrop of growing dissent. You were either for Jesus or not. Many people were coming and going so that they didn’t have time to eat so Jesus calls them away to go to a deserted, lonely place by boat across the lake to eat, identified as as the north-east side of lake Galilee. But the people saw them going and ran on foot getting ahead of them. When Jesus got out of the boat he saw them and (instead of being annoyed as I would have been) he felt sorry for them and even though he was hungry he began to teach again. By this time it was late in the day, so the disciples told him to send them away so they could buy something to eat. But he said back to them “Give them some food yourselves" and they responded that it would cost eight months wages! So he asked them “How much bread do you have?” And they found five barley loaves, probably flat bread and two fish, probably cooked or pickled fish.
 
So he told them to tell the people to sit down in groups and they sat in groups of hundreds and fifties (how many picnics have you been at like that!). Having looked up to heaven, he blessed the bread, and gave thanks and gave it to them in successive distributions. He also divided the two fish and distributed it. They ate until they were full and couldn’t eat anymore. The left overs were collected in 12 strong wicker baskets as well as pieces of fish. The men present were more than 5,000 plus women and children.
 
In the desert the people find spiritual and real food. In hard times, desert times, it’s the same. I know of a family this week who have lost their mother. That is a desert place. Hopefully they will find the right people to lean on during their hard journey.
Every 3 seconds someone dies of poverty in our world. To address this and usher in a new way of being, where everyone has something to eat, we will have to share and have less. That would be good for us too. A different sort of miracle.
 
Our Prayers for our world, our countries, our communities, our families and friends and ourselves
 
Song “Take this bread” https://youtu.be/Qs9dIV43WS0?feature=shared

We are called to be the church
To celebrate God's presence
To love and serve others
To seek justice and resist the destructive
To live the life of Christ
By the presence of God's Spirit within us. Amen
 
ما رهروان راه شما هستیم
زائران در راه آخر الزمان
ما مسافران راه آزادی هستیم
جامعه ای از عشق
با خبرهای خوب برای همه ما ملاقات می کنیم
عیسی می گوید
ببین من با تو هستم
 
آهنگ "Ubi Caritas" https://youtu.be/z9zvDBPkgOk?feature=shared
 
خدای عشق و بخشش
ما را با مهربانی خود نجات دهید
از هر عملی که ویرانگر است
از فکر بی دقتی
از کلماتی که دردناک است
ما را با محبت و بخشش خود نجات دهید. به نام عیسی ما دعا می کنیم. آمین
 
ما دعای لرد را به زبان خودمان می خوانیم
 
خواندن مرقس 6:30-56
 
انعکاس
 
بیشتر وعده های غذایی مهمی که خورده ام در شرایط غیرعادی بوده است. وقتی در سال 1990 در لایپزیگ بودم، به آپارتمان یک زن روسی که در شهر تدریس می کرد دعوت شدم. صبح زود هنگام عبور از شهر، با گروه‌هایی با پیراهن‌های سیاه که از فاشیست‌ها تقلید می‌کردند، روبه‌رو شدم و با عجله به سمت منطقه عظیمی از بلوک‌های برج بزرگ که ردیف به ردیف بودند، راه افتادم. میزبانم که در یک آپارتمان کوچک دو اتاقه زندگی می کرد از من استقبال کرد و از من پرسید که آیا می خواهم دوش بگیرم. از این موضوع تا حدودی متعجب شدم، اما خشک و گرد و غبار بود. در آن زمان به من میوه های تازه، تکه تکه شده، لوکس داده شد و از سطحی از مهمان نوازی لذت بردم. غذاها با نحوه درست شدن و اینکه با چه کسانی به اشتراک می گذاریم خاص می شوند. تصادفی نیست که بسیاری از داستان‌های اناجیل در زمینه غذا و مهمان‌نوازی خاورمیانه تنظیم شده‌اند.
 
تغذیه 5000 نفر در پس زمینه مخالفت فزاینده گفته می شود. تو یا برای عیسی بودی یا نه. بسیاری از مردم می‌رفتند و می‌رفتند تا وقت غذا خوردن نداشتند، بنابراین عیسی آنها را فرا خواند تا با قایق برای صرف غذا به یک مکان خلوت و خلوت در آن سوی دریاچه بروند، که به عنوان سمت شمال شرقی دریاچه جلیل شناخته می‌شود. اما مردم رفتن آنها را دیدند و با پای پیاده از آنها جلو زدند. وقتی عیسی از قایق پیاده شد، آنها را دید و (به جای اینکه مثل من آزرده شود) برای آنها متأسف شد و با اینکه گرسنه بود دوباره شروع به تدریس کرد. در این وقت شب گذشته بود، شاگردان به او گفتند که آنها را بفرستد تا چیزی برای خوردن بخرند. اما او به آنها گفت: "خودتان به آنها غذا بدهید" و آنها پاسخ دادند که این کار هشت ماه دستمزد دارد و از آنها پرسید: "چقدر نان دارید؟" و پنج نان جو پیدا کردند، احتمالاً نان مسطح و دو ماهی، احتمالاً ماهی پخته یا ترشی.
 
پس به آنها گفت که به مردم بگویید دسته دسته بنشینید و آنها در دسته های صد و پنجاه نفری نشستند (چند پیک نیک اینطور بوده اید!). پس از آنکه به آسمان نگاه کرد، نان را برکت داد و شکر کرد و آن را در تقسیم های پی در پی به آنها داد. آن دو ماهی را نیز تقسیم کرد و تقسیم کرد. آنها تا زمانی که سیر شدند خوردند و دیگر نتوانستند غذا بخورند. باقی مانده ها در 12 سبد حصیری قوی و همچنین تکه های ماهی جمع آوری شد. مردان حاضر بیش از 5000 زن و کودک بودند.
 
مردم در بیابان غذای معنوی و واقعی پیدا می کنند. در روزگار سخت، روزگار کویر، همینطور است. من خانواده ای را در این هفته می شناسم که مادرشان را از دست داده اند. آن جا کویری است. امیدوارم در طول سفر سخت خود افراد مناسبی را پیدا کنند تا به آنها تکیه کنند.
 
هر 3 ثانیه یک نفر در جهان ما از فقر می میرد. برای پرداختن به این موضوع و راه‌اندازی روشی جدید، جایی که همه چیزی برای خوردن دارند، باید به اشتراک بگذاریم و کمتر داشته باشیم. این برای ما هم خوب خواهد بود. یک معجزه متفاوت
 
دعاهای ما برای جهان ما، کشورهای ما، جوامع ما، خانواده ها و دوستان ما و خودمان
 
آهنگ "این نان را بگیر" https://youtu.be/Qs9dIV43WS0?feature=shared
 
ما فراخوانده شده ایم تا کلیسا باشیم
برای جشن گرفتن حضور خدا
دوست داشتن و خدمت به دیگران
برای عدالت خواهی و مقاومت در برابر ویرانگر
برای زندگی مسیح
با حضور روح خدا در درون ما. آمین
 
 
我們是行人,追尋你的足跡
踏上末世之路的朝聖者
我們是自由道路上的旅人
一個充滿愛的社區
為我們遇到的所有人帶來好消息
耶穌
看哪,我與你同在
 
歌曲「Ubi Caritas https://youtu.be/z9zvDBPkgOk?feature=shared
 
愛與寬恕之神
用你的溫柔拯救我們
從每一個破壞性的行為中
來自粗心的思考
來自傷人的話
用祢的愛和寬恕來拯救我們。奉耶穌的名我們祈禱。阿門
 
我們用自己的語言念主禱文
 
讀馬可福音 6:30-56
 
反射
 
我吃過的大部分重要的飯菜都是在不尋常的情況下進行的。 1990 年,當我在萊比錫時,我被邀請去一位在該市教書的俄羅斯婦女的公寓。當我一大早就穿過這座城市時,我遇到了穿著黑襯衫、模仿法西斯的幫派,我匆忙走向一片巨大的、鱗次櫛比的高樓大廈。我的主人接待了我,他住在一間狹小的兩房公寓裡,問我要不要洗澡。我對此感到有些驚訝,但它又乾燥又佈滿灰塵。他們給了我切片的新鮮水果,這在當時是一種奢侈,並且享受了首屈一指的熱情款待。餐點的獨特之處在於其製作方式以及與誰分享。福音書中的許多故事都以飲食和中東人的熱情好客為背景,這並非偶然。
 
5000 人的吃飯問題是在異議日益增加的背景下講述的。你要么支持耶穌,要么不支持。許多人來來去去,沒有時間吃飯,耶穌就叫他們離開,乘船到湖對岸一個荒涼、偏僻的地方去吃飯,那地方就是加利利湖的東北側。但人們看見他們走了,就步行跑在他們前面。當耶穌下船時,他看到了他們(而不是像我一樣生氣),他為他們感到難過,儘管他很餓,但他又開始教導。這時天已經很晚了,門徒就叫他打發他們走,好去買東西吃。但他對他們你們自己給他們一些食物吧,他們回答,這需要八個月的工資! 於是他問他們:你們有多少麵包?他們發現了五個大麥麵包,可能是扁麵包和兩條魚,可能是煮熟的或醃製的魚。
 
於是他要他們告訴人們分組坐下,然後他們就以數百或五十人為一組坐下(你參加過多少次這樣的野餐!)。他抬頭望天,祝福了麵包,並感謝了他,並把麵包依次分發給了他們。他又將兩條魚分了出去。他們吃得飽飽的,再也吃不下去了。剩下的食物和魚片被收集在 12 個堅固的柳條籃中。在場的男人、婦女和兒童超過五千人。
 
人們在沙漠中找到了精神和真正的食物。在困難時期、沙漠時期,都是一樣的。我知道本周有一個家庭失去了母親。那是一片沙漠的地方。希望他們能在艱難的旅程中找到合適的人來依靠。
 
在我們的世界上,每三秒鐘就有一人死於貧窮。為了解決這個問題並開創一種新的生活方式,讓每個人都有東西吃,我們必須分享並減少擁有。這對我們也有好處。一種不同的奇蹟。
 
我們為我們的世界、我們的國家、我們的社區、我們的家人、朋友和我們自己祈禱
 
歌曲「拿著這麵包」 https://youtu.be/Qs9dIV43WS0?feature=shared
 
我們被呼召成為教會
為了慶祝上帝的存在
去愛和服務他人
尋求正義,抵制破壞
過基督的生活
藉著神的靈在我們裡面的臨在。阿門
 
 
Airs
 

Winter

Winter

Total Pageviews