It’s the Lord in the dawning
In the morning
It’s the Lord
In the crowd
In the crisis
In the conversation
In the new day
Song: “My only hope is you” https://youtu.be/qaDn1n0FrXE?si=_QNgTsJ0O19XoQHy
Confession-Silence followed by:
In the multi coloured company of your church on earth and in heaven, we celebrate your creation, your life, your death and resurrection, your interest in us. So to you we pray;
Lord bring new life where we are worn and tired, new love, where we have turned hard hearted, forgiveness, where we feel hurt and where we have wounded, and the joy and freedom of your Holy Spirit where we are the prisoners of ourselves. Amen.
We say the Lords Prayer in our own language
Reflection on John 20v19-31
Like Thomas we are often in the wrong place at the wrong time and because of it we miss out on something special and we could kick ourselves for being so stupid. How many times have you done that? I know I have.
The disciples were scared. Jesus had died. Despite their experience they were scared. And they had so much faith that they locked themselves in an upper room for weeks!
Jesus appeared to them. Breathed on them! The breath of God. And he gives them his peace. But Thomas was not there!
Soon after Jesus appears through closed doors again, when Thomas is with them. He asks Thomas to feel his wounds in his hands and side. This isn’t a ghost!
Thomas was lucky. We don’t have that experience.
The story of Thomas doubting is one of a number of resurrection stories. In all of them Jesus appears. In all of them he gives his peace and in all of them the setting is in the context of eating. We could extend that to say it is Eucharistic. When we eat bread and drink wine Christ’s body is reconstituted, brought to life in us and we encounter Christ’s resurrection.
All of us have times when we doubt the existence of God especially now.
A Frenchwoman I knew said I don’t believe in God but I shout at him now and then! Even Job doubted. It seems to be part of our human condition that when things go wrong or maybe we get very comfortable, we doubt God. If a member of the family or our loved one is ill or even dies we may doubt God exists, because of the pain, the suffering and loss we feel. If we experience a relationship breakup or divorce we may doubt God and of course some people’s response to dreadful events, like living in the midst of Covid19, is to ask how can you believe in a loving God when bad things like this happen? Doubt is the flipside to belief.
The Psalmist cries "My God why have you hidden your face from me" in Psalm 22 and Jesus from the cross cries "My God why have you forsaken me?"
Today many of us are hidden behind closed doors because we have to! And yes we are afraid. We doubt God is with us. Others tell us that God is with us, even in our own locked spaces. But sometimes we do not feel it or see it. Our faith, the prayers of others carry us through these times.
Unlike Thomas we cannot feel the wounds in Jesus body. Our faith depends on things unseen and unfelt. At times of doubt others have to carry us. Especially at this time we need one another, we need their prayers, we need to hear the words of Jesus, to feel the touch of the God of creation. Going outside helps. Hearing other peoples voices helps.
God is everywhere. Even in war. Even in crisis. Deepen our faith. We pray God will work in us and through us so we emerge changed. Amen.
Our prayers for our war stricken, unjust world, for those living with war and conflict, Ukraine, Russia, Sudan, Yemen, Palestine, Israel, Myanmar, Rohingyas, Uighurs, Hong Kong, Eritrea, Ethiopia, Syria, Iran, for our own country, for those facing climate change, for those confronting injustice, for refugees and the homeless, our families and friends and ourselves. May God’s hand be upon us, your angels protect us and the Holy Spirit work in and around us. Amen
Song “Worthy is the Lamb” https://youtu.be/4Gae-n0Pb7Q?si=-NiMlQzJqeefIsp6
May the God who shakes heaven and earth
Whom death could not contain
Who lives to disturb and heal us
Bless you with power to go forth
and proclaim the gospel. Amen
黎明时分，是主
在清晨
是主
在人群中
在危机中
在交谈中
在新的一天
诗歌：“我唯一的盼望就是祢” https://youtu.be/qaDn1n0FrXE?si=_QNgTsJ0O19XoQHy
忏悔-静默，然后：
在祢天上地上五彩缤纷的教会中，我们庆祝祢的创造、祢的生命、祢的死亡与复活，以及祢对我们的眷顾。因此，我们向祢祷告：
主啊，求祢在我们疲惫不堪的地方赐予新的生命；在我们刚硬的心肠的地方赐予新的爱；在我们受伤和受创的地方赐予宽恕；在我们自我囚禁的地方赐予祢圣灵的喜乐和自由。阿们。
我们用自己的语言诵读主祷文
约翰福音 20:19-31 反思
像多马一样，我们常常在错误的时间出现在错误的地点，因此错过了一些特别的事情，我们真想责怪自己太愚蠢了。你做过多少次这样的事？我知道我做过。
门徒们很害怕。耶稣已经死了。尽管他们有过这样的经历，但他们仍然害怕。他们信心十足，甚至把自己锁在楼上的房间里好几个星期！
耶稣向他们显现。向他们吹了一口气！那是神的气息。他赐给他们平安。但多马不在那里！
不久之后，当多马和他们在一起时，耶稣再次从紧闭的门后出现。他让多马摸摸他手上和肋旁的伤口。这不是鬼！
多马很幸运。我们没有那样的经历。
多马怀疑的故事只是众多复活故事中的一个。在所有这些故事中，耶稣都出现了。在所有这些事上，他都赐下平安，而这些事的背景都与进食有关。我们可以延伸说，这是圣餐礼。当我们吃饼喝酒时，基督的身体在我们里面被重建，活过来，我们经历基督的复活。
我们每个人都会有怀疑上帝存在的时候，尤其是在当下。
我认识的一位法国女士说，我不相信上帝，但我时不时会对他大喊大叫！就连约伯也怀疑过。这似乎是我们人类的本性，当事情出错，或者我们过得非常安逸时，我们就会怀疑上帝。如果家人或我们所爱的人患病甚至去世，我们可能会怀疑上帝的存在，因为我们感受到的痛苦、折磨和失落。如果我们经历了感情破裂或离婚，我们可能会怀疑上帝。当然，有些人面对可怕事件（例如生活在新冠疫情中）的反应是，当这样的坏事发生时，你怎么还能相信一位慈爱的上帝？怀疑是信仰的另一面。
诗篇作者在诗篇22篇中呼喊：“我的神，你为什么掩面不顾我？”耶稣在十字架上呼喊：“我的神，你为什么离弃我？”
如今，我们许多人躲在紧闭的门后，因为我们必须这样做！是的，我们害怕。我们怀疑上帝是否与我们同在。有人告诉我们，即使在我们封闭的空间里，上帝也与我们同在。但有时我们感觉不到，也看不到。我们的信心，以及他人的祷告，支撑着我们度过这些时刻。
与多马不同，我们无法感受到耶稣身上的伤痕。我们的信心依赖于看不见、摸不着的东西。在充满疑惑的时候，需要他人的帮助。尤其是在这个时候，我们需要彼此相伴，需要他们的祷告，需要聆听耶稣的话语，感受造物主的触摸。走出去会有所帮助。聆听他人的声音也会有所帮助。
上帝无处不在。即使在战争中，即使在危机中。加深我们的信心。我们祈求上帝在我们里面动工，并借着我们，使我们得以改变。阿们。
我们为饱受战争蹂躏、不公不义的世界祈祷，为那些生活在战争和冲突中的人们祈祷，为乌克兰、俄罗斯、苏丹、也门、巴勒斯坦、以色列、缅甸、罗兴亚人、维吾尔族、香港、厄立特里亚、埃塞俄比亚、叙利亚、伊朗祈祷，为我们自己的国家祈祷，为那些面临气候变化的人们祈祷，为那些面对不公的人们祈祷，为难民和无家可归的人们祈祷，为我们的家人、朋友祈祷，也为我们自己祈祷。愿上帝的手扶持我们，愿祢的天使保护我们，愿圣灵在我们里面和周围动工。阿门
歌曲《羔羊配得上》 https://youtu.be/4Gae-n0Pb7Q?si=-NiMlQzJqeefIsp6
愿那位震动天地、死亡无法拘禁、活着使我们惊惶却又医治我们的神，赐予祢能力，使我们出去传扬福音。阿门
این خداوند در سپیده دم است
در صبح
این پروردگار است
در میان جمعیت
در بحران
در گفتگو
در روز جدید
آهنگ: "تنها امید من تویی" https://youtu.be/qaDn1n0FrXE?si=_QNgTsJ0O19XoQHy
اعتراف-سکوت و به دنبال آن:
در جمع چند رنگ کلیسای شما در زمین و آسمان، آفرینش شما، زندگی شما، مرگ و رستاخیز شما، علاقه شما به ما را جشن می گیریم. پس ما به شما دعا می کنیم.
خداوندا زندگی تازه ای را در جایی که ما فرسوده و خسته شده ایم، عشق جدید، جایی که سخت دل شده ایم، بخشش، جایی که ما آسیب دیده ایم و جایی که زخمی شده ایم، و شادی و آزادی روح القدس خود را در جایی که ما اسیر خود هستیم، بیاور. آمین
ما دعای لرد را به زبان خودمان می خوانیم
تأمل در یوحنا 20v19-31
مانند توماس، ما اغلب در زمان نامناسب در مکان اشتباه قرار میگیریم و به همین دلیل چیز خاصی را از دست میدهیم و میتوانیم به خاطر احمق بودن خودمان را لگد بزنیم. چند بار این کار را کرده اید؟ من می دانم که دارم.
شاگردان ترسیده بودند. عیسی مرده بود. با وجود تجربه آنها ترسیده بودند. و آنقدر ایمان داشتند که هفته ها خود را در یک اتاق بالا حبس کردند!
عیسی بر آنها ظاهر شد. از آنها نفس کشید! نفس خدا. و به آنها آرامش می دهد. اما توماس آنجا نبود!
بلافاصله پس از آن که عیسی دوباره از درهای بسته ظاهر می شود، زمانی که توماس با آنها است. او از توماس می خواهد که زخم هایش را در دست و پهلو احساس کند. این یک روح نیست!
توماس خوش شانس بود. ما این تجربه را نداریم
داستان شک توماس یکی از تعدادی از داستان های رستاخیز است. در همه آنها عیسی ظاهر می شود. در همه آنها آرامش خود را می دهد و در همه آنها تنظیم در زمینه غذا خوردن است. میتوانیم آن را تعمیم دهیم که بگوییم عشای ربانی است. وقتی نان می خوریم و شراب می نوشیم، بدن مسیح بازسازی می شود، در ما زنده می شود و با رستاخیز مسیح مواجه می شویم.
همه ما مواقعی داریم که به وجود خدا شک می کنیم، مخصوصا الان.
یک زن فرانسوی که میشناختم گفت: من به خدا اعتقادی ندارم اما هرازگاهی سر او فریاد میزنم! حتی ایوب هم شک داشت. به نظر می رسد بخشی از شرایط انسانی ما این است که وقتی همه چیز اشتباه می شود یا شاید خیلی راحت می شویم، به خدا شک می کنیم. اگر یکی از اعضای خانواده یا عزیزمان بیمار باشد یا حتی بمیرد، ممکن است به دلیل درد، رنج و فقدانی که احساس می کنیم، به وجود خدا شک کنیم. اگر با قطع رابطه یا طلاق روبرو شویم، ممکن است به خدا شک کنیم و البته واکنش برخی افراد به اتفاقات وحشتناک، مانند زندگی در بحبوحه کووید 19، این است که بپرسیم چگونه میتوان به خدای مهربان ایمان داشت، وقتی اتفاقات بدی میافتد؟ شک وجهه باور است.
مزمورنویس در مزمور 22 فریاد می زند "خدای من چرا صورت خود را از من پنهان کردی" و عیسی از روی صلیب فریاد می زند: "خدای من چرا مرا ترک کردی؟"
امروزه بسیاری از ما پشت درهای بسته پنهان شده ایم زیرا مجبوریم! و بله ما می ترسیم. ما شک داریم که خدا با ما باشد. دیگران به ما می گویند که خدا با ماست، حتی در مکان های بسته خودمان. اما گاهی آن را حس نمی کنیم و نمی بینیم. ایمان ما، دعای دیگران، ما را در این زمان ها می برد.
برخلاف توماس، ما نمیتوانیم زخمها را در بدن عیسی احساس کنیم. ایمان ما به چیزهای نادیده و ناشناخته بستگی دارد. در مواقع تردید دیگران باید ما را حمل کنند. مخصوصاً در این زمان ما به یکدیگر نیاز داریم، به دعای آنها نیاز داریم، نیاز داریم که سخنان عیسی را بشنویم، لمس خدای خلقت را احساس کنیم. بیرون رفتن کمک می کند. شنیدن صدای دیگران کمک می کند.
خدا همه جا هست حتی در جنگ. حتی در بحران. ایمانمان را عمیق تر کنیم. ما دعا می کنیم که خداوند در ما و از طریق ما کار کند تا ما متحول ظاهر شویم. آمین
دعای ما برای دنیای جنگ زده و ناعادلانه ما، برای کسانی که با جنگ و درگیری زندگی می کنند، اوکراین، روسیه، سودان، یمن، فلسطین، اسرائیل، میانمار، روهینگیا، اویغورها، هنگ کنگ، اریتره، اتیوپی، سوریه، ایران، برای کشور خودمان، برای کسانی که با تغییرات آب و هوایی مواجه هستند، برای کسانی که خودمان با بی عدالتی روبرو هستند، برای پناهندگان و دوستانمان. باشد که دست خدا بر ما باشد، فرشتگان شما از ما محافظت کنند و روح القدس در داخل و اطراف ما کار کند. آمین
آهنگ "بره شایسته است" https://youtu.be/4Gae-n0Pb7Q?si=-NiMlQzJqeefIsp6
باشد که خدایی که آسمان و زمین را به لرزه در می آورد و مرگ قادر به مهار او نیست و زنده است تا ما را بیازارد و شفا دهد، به شما قدرتی عطا کند که بیرون بروید و انجیل را اعلام کنید. آمین
